Mijn vorige column heeft veel bijval en enthousiaste reacties opgeleverd, vooral vanuit de kringen van mijn nachtegalen. Dat inspireert en motiveert om op de ingeslagen weg door te gaan. Dit keer dan maar weer eens geschreven over sprookjes. Een collega van mij had onlangs de eer het (lijdend) voorwerp te mogen zijn van zo’n fabelachtig sprookje. Alleen zat er geen happy end aan, en dat hoort natuurlijk niet. Het geheel was ontsproten aan het fabelachtig creatieve brein van de ongekroonde koning van de moderne mondzorgsprookjes, Directeur T te O (suggestie voor een mnemonic: Technisch Overleg). T te O...